«تاسوعا و عاشورا به طور طبیعی برخی از خیابانها و راهها بسته میشود. گرچه همان جاها هم اگر بشود مراعات کنند که بسته نشود بهتر است. در غیر این مواقع که شخصی در حسینیهای یا در منزل خودش مجلس عزایی برپا کرده است، نباید خلاف مقررات نظام باشد یعنی بستن راهها. مؤمنین باید مراعات کنند، راه بر مردم بسته نشود و صدای بلندگوها آزاردهنده نباشد و مردم را اذیت نکند، ایستگاههای صلواتی که برپا میکنند خوب هم هست؛ ولی یک جایی باشد که هم راه مردم بسته نشود، ایجاد مزاحمت نشود و نظافت خیابانها حفظ بماند. مزاحمت ایجاد نکنید و راه را نبندید.»
این جملات، پاسخ روشن و سفارش آشکار مقام معظم رهبری است به استفتایی درباره بستن راهها و خیابانها در عزاداری سیدالشهداء (ع) که از سوی حجت الاسلام فلاح زاده، عضو بخش استفتائات دفتر رهبری که بارها و بارها بیان شده است.
نظیر چنین پاسخهایی از سوی همه مراجع معظم تقلید و قاطبه علمای اسلام، صادر شده و همه عزاداران و برپاداران خیمه عزای حسین بن علی (ع) را از اذیت و آزار مردم بر حذر داشتهاند.
حضرات آیات معظم و مراجع تقلید شیعه، تقریباً در همه پاسخهایی که در این مقوله ارائه کردهاند، با محتوایی همچون: «مراسم عزاداری موجب زحمت عابرين و همسايگان نشود»، «عزّت و شأن اين برنامه خود مقتضي است كه مزاحمت فراهم نشود.» و «بهطوركلي مزاحمت و آزار اشخاص چه در خواب باشند، چه در بيداري جائز نيست». آشکارا هرگونه تخطی از حقوق شهروندی و تجاوز به حریم شهروندان را، حرام و موجب عقوبت دانستهاند.
بدون شک، ترویج شعائر دینی و شور حسینی در گسترش و تثبیت تعالیم اخلاقی و اسلامی مؤثر بوده و هست.
قطعاً برپایی عزای حسینی و پرشور و فروغ نگه داشتن این راه و چراغ، یکی از جلوههای ارزشمند «معنویّت و اخلاق، به عنوان جهتدهنده همه حرکتها و فعّالیّتهای فردی و اجتماعی و نیاز اصلی جامعه و نزول برکات فراوان برای اجتماع»، که در بیانیه «گام دوم انقلاب» از سوی مقام معظم رهبری خطاب به ملت ایران، صادر شده، است.
طی یک دهه گذشته و به واسطه رونق و گستردگی فرهنگ جهانی حرکت حسینی و عزاداری عاشورا و اربعین، رویکرد عظیمی برای برپایی خیمه عزای حسینی(ع) و ایستگاههای صلواتی در سطح عمومی و خیابانها دیده میشود.
رویکردی که نیازمند یک برنامه و نقشه اجرایی دقیق است تا شهروندان با ترافیک و بحران، در مسیر تردّد طبیعی هر روزه مواجه نشوند.
طی هفتههای گذشته و با افزایش این خیمههای عزا و ایستگاههای صلواتی در خیابانها و معابر عمومی کلان شهرها و خصوصاً شهرهای مذهبی، در برخی موارد شهروندان، با ترافیکهای طولانی و بسته شدن مسیرهای اصلی در ساعات پرتردد، روبه رو میشوند. مشکلی که با هر توجیه و پاسخی، از سوی برخی، پذیرفتنی نیست. به برخی از این پاسخها دقت کنید:
«نمیشود با دستگاه امام حسین (ع) بازی کرد.»
«این کار از سوی برخی علما و بزرگان دین به ما توصیه میشود.»
«مجوز برپایی این خیمهها با نظر شورای تأمین و پلیس راهور صادر میشود.»
«در دو ماه محرم و صفر، مردم باید کمی تحمل کنند.»
برای پرسشهای فراوان مردم، درباره نحوه صدور و قوانین برپایی خیمههای عزای خیابانی، شورای تأمین استانها، نیروی انتظامی و پلیس راهور، شورای شهر، شهرداری، اوقاف، سازمان تبلیغات، و کلیه مدیران شهری، به صورت منطقی و روشن،باید پاسخ قانع کننده ای ارائه کنند؛ اما نباید فراموش کرد که در لحظه لحظه حرکت حسینی، و اصل قیام حسین بن علی (ع) حتی یک عمل غیر اخلاقی و تضییع حقوق مردم دیده نشده است.
اذیت و آزار مردم نیز از نظر همه علمای اسلام، چه به نام دستگاه امام حسین و چه غیر آن، قطعاً حرام بوده و در برپایی این خیمه نورانی، از پخش صدای وقت و بی وقت بلندگو تا بستن راهها، حق و حقوق هیچ شهروندی نباید پایمال شود.
همچنین حفظ حرمت و کرامت و حقوق شهروندان، از هر مذهب و فرقه و گرایشی، در سایه حکومت عدل اسلام، از اوجب واجبات و رعایت و اجرای آن نیز بر عهده مدیران و متولیان شهری است.
تاکید مکرّر ریاست محترم دستگاه قضا به عنوان پناه مدعی العموم، مرهمی بر شکایات خاموش شهروندان آزار دیده از این متخلفان است. هشدارهایی که میتواند در عمل، به اقدام قاطع قضایی علیه صادر کنندگان مجوز چنین پدیدههای آزار دهنده ای در سطح شهرها، منتج و منتهی شود. پدیدههای که از تمامی بند بند، فرمایشات مقام معظم رهبری و علمای اسلام، نهی و تحذیر آن آشکار است.
ریاست محترم قضا بارها تاکید کرده است: «حقوق شهروندی حقی است که خداوند به همه شهروندان عنایت کرده و همه از این لطف خداوند بهره مند هستند و مسئولان تمام دستگاهها و قوا نیز وظیفه صیانت از آن را دارند تا کسی آن را پایمال نکرده و اجازه تعدی از آن نیز به کسی داده نمیشود.»
در این روزها، که حکومت اسلامی، در پی تحقق فرمان روشن و توصیه امیر مومنان (ع) در تقوای الهی و نظم امور جامعه است؛ شاید مدعایی گزاف به گوش رسد. مدعای غلط و بی منطقی که برخورد با متخلفان این عرصه را، بازی با دستگاه امام حسین(ع) تلقی کند؛ بدون شک باید، نوعی کاسب کاری مکّارانه از این مسیر پنداشت. مدعایی ریاکارانه که هیچ جایی در منطق اخلاقی و روش اسلامی، اهل بیت(ع) و پیروان راستین ایشان، نداشته و ندارد. هر چند برخی حنجرههای خشن و بی مبالات و بیقانون، در پوشش خیمه حسینی(ع)، طلبکارانه و عبوس، خواهان آن باشند که: «شهر باید به من هیاتی عادت بکند!»