به گزارش تابناک قم، «غروب»، «غربت» و «غم» واژهآرایی غریبی نیست برای آرامستانی که بهترین خلق را در خود جای داده است. حکایت بقیع حکایت غربت است. همه ساعتهایش غروب است و از آسمان و زمین آن غم میبارد. خورشید که روی تابیدن ندارد بر مزار بیسقف عترت پیامبر مهربانیها، نورش که رنگی ندارد در برابر روشنایی حضور اشرف مخلوقات عالم و گرمایی نمیبخشد در مقابل حرارت سوزان عشق به قبیله بنیهاشم...
حکایت بقیع حکایت فریادی است که قرنها در سینه تاریخ حبس شده است، حکایتی از مظلومیت بهترینهای عالم امکان، بقیع مدفن عشق است و بوی بهشت میدهد، حکایت قرنها مظلومیت کریم اهلبیت(ع)، حکایت بقیع حکایت حُسن حسن است؛ حکایت امامی علویصولت و احمدجمال که غربت را معنا میکند. پیامآور صلحی است که حالا قرنهاست بغض عالم در غم و غربتش در گلو خفه شده است.
امام کریمان
صفر که به انتها میرسد، سوگواری مسلمانان کامل میشود. 2 ماه برای سرور و سالار شهیدان گریسته و از رسالتش گفته و شنیده، و حالا باید دینش را به امام حسن مجتبی(ع)، کریم اهلبیت(ع)، ادا کند؛ امامی که هرآنچه داشت در راه خدا بخشید.
عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از کرامت این امام بزرگوار گفت و اظهار کرد: امام حسن مجتبی(ع) در 3 مرحله زندگی خود را به فقرا بخشید. وی امید نیازمندان جامعه بود و با تدبیر خود سبب قوام و بقای تشیع در عصر خود شد.
حجتالاسلام «سیدجلال رضویمهر» افزود: پیامبر اکرم(ص)، امام حسن مجتبی(ع) را عقل مجسم خواندند. امام حسن(ع) با تدبیر خود در مقابل حیلههای معاویه از انقراض شیعه جلوگیری کرد و قلوب علوی و نبوی و فرهنگ فاطمی را در جامعه اسلامی محقق کرد و خط مشی ولایی و سیاسی ایشان در زمان امامت چیزی کمتر از قیام کربلا ندارد.
زمینهساز قیام عاشورا
عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم امام حسن(ع) را زمینهساز قیام کربلا دانست و تأکید کرد: اگرچه امام حسن مجتبی(ع) در قیام عاشورا حضور نداشتند ولی در زمان خود مأمور بودند جامعه را از تشتت و آشفتگی نجات دهند و در مقابل نیرنگ و حیله بنیامیه به پا خیزند، ایشان نیرنگ معاویه را بر ملا، و با صلح خود مقدمه حرکت عاشورایی امام حسین(ع) را فراهم کرد.
به گفته حجتالاسلام رضویمهر امامان همگی یک خط مشی ولایی را دنبال میکردند. اگر امام حسن(ع) در زمان امام حسین(ع) بود در مقابل یزدیان قیام میکرد و اگر امام حسین(ع) در جایگاه امام حسن(ع) بود پیماننامه صلح با معاویه را امضا میکرد. همه امامان بر مبنای دستورهای الهی و به فرمان خدا اقدام میکردند و حرکتشان در طول هدایت خداوند بوده است.
دیگر عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز سیاست امام حسن(ع) را عاملی برای دفع شر از اسلام و مسلمانان خواند و اظهار کرد: امام حسن مجتبی(ع) با سیاست بهنگام خود توانست اسلام را سلامت نگه دارد. یکی از عوامل شرارت معاویه بود که به دنبال راه انداختن جنگ بین مسلمانان بود. تا جمعی از مسلمانان را به کشتن دهد. امام حسن(ع) با تصمیم خود مانع از این اتفاق شد.
حافظ نظام امامت
آیتالله «حسن ممدوحی» امام حسن(ع) را حافظ نظام امامت خواند و افزود: در زمان ایشان افرادی میخواستند مردم را نسبت به امامت بدبین کنند اما امام حسن(ع) با برخورد متین و خوب یکایک این توطئهها را هم سرکوب کرد. وی امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را ادامهدهنده یک مسیر و اجراکننده دستور الهی نامید و گفت: هر کدام از این 2 امام بزرگوار اگر در زمان دیگری ولایت میکردند هم به این اقدام دست میزدند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم کرامت را ویژگی برجسته این امام بزرگوار خواند و افزود: امام حسن(ع) را کریم اهلبیت(ع) مینامند؛ کریم به معنای بلندی و به اوج رسیدن است و به خاطر بخشندگیها و از خود گذشتگیهای این امام بزرگوار در مسیر خیر و احسان و کمک به طبقات درمانده و نیازمند به این نام شهره شدهاند.
گلوگاه تاریخ
آیتالله «سیدمحمد واعظموسوی»، استاد حوزه، نیز دوران زندگی امام حسن(ع) را یکی از حساسترین و بغرنجترین دوران تاریخ اسلام برشمرد و اظهار کرد: امامت امام حسن(ع) با سیاستبازیهای معاویه و عمروعاص و از سوی دیگر وضع نامساعد سپاهیان اسلام همراه بود که همین امر عرصه را بر ایشان بسیار تنگ کرده بود.
وی ادامه داد: ائمه همگی نور واحد هستند. هر کدام از این بزرگواران در شرایطی از زمان و در موقعیتی قرار میگیرند که برخی از اوصاف در آنها نسبت به خصوصیات دیگر نمود و بروز بیشتری پیدا میکند و بر اساس شرایط راه و مسیری را که دستور الهی است طی میکنند؛ راههای مختلف ائمه دلیل بر تفاوت در شخصیت انوار الهی نیست.
این استاد حوزه با تأکید بر لزوم الگوگیری از امامان معصوم(ع) افزود: برای ساختن جامعه آرمانی و الهی هر یک از این امامان بزرگوار میتوانند در زمان خاص و شرایط ویژه از صلاحیت الگو شدن برخوردار شوند و امام حسن(ع) یکی از این الگوهای آرمانی انسان است.
منبع: همشهری