اولین جلسه شورای برنامهريزی و توسعه کردستان اواخر هفته گذشته برگزار شد؛ متولی برگزاری جلسه هم کسی نیست جز جناب «نصراللهیزاده»! اینکه حالا و با وجود این همه مسئله در کردستان، نخستین جلسه شورای مثلاً برنامهریزی و توسعه استان حول محور «موسیقی» برگزار میشود مایه «حیرانی» است!
به گزارش تابناک کردستان، اقیانوسی از خشم پاریس را فراگرفته است، موج مردم گرسنه و خشمگین به سوی مجموعه کاخهای سلطنتی ورسای سرازیر شده است، در یک سوی ماجرا، فریاد ناسزای معترضان، فضا را به تسخیر خود درآورده و در سوی دیگر اشرافزادگان در ورسای آرام و بیخبر از عمق فاجعه، به امور خود مشغول هستند.
مردم ناراضی و به ستوه آمده، به دروازههای کاخ میرسند؛ صدای شورشیان آرامش ورسای را بر هم میریزد؛ بالاخره سر و صدا به گوش «ماری آنتوانت»، واپسین ملکه پیش از انقلاب کبیر فرانسه هم میرسد.
«این سر و صداها برای چیست؟ صدای مردم معترض است علیاحضرت؛ به چه چیزی معترض هستند؟ میگویند نان برای خوردن نداریم؛ خب چرا کیک نمیخورند؟»
این چند جمله که به تأثیرگذاری در تاریخ شهره هستند گویا دیالوگ ملکه و ندیمهاش هستند؛ حکایت ماندگار بیخبری مرفهان بیدرد و حکام اشرافی از طبقه فرودست جامعه؛ همان بیخبری که سر ملکه نگونبخت را به گیوتین سپرد و ماری، بهای غفلت از حال و روز مردم بینوا و بیتوجهی به وضعیت اسفناک معیشت آنها را با جانش داد، انتقامی که گرسنگی مردم از آخرین ملکه فرانسه قبل از انقلاب کبیر 1789 گرفت، عبرت تاریخ است برای صاحبان خرد.
حکایت امروز مردم کردستان و صاحبمنصبان استان در مقیاسی بسیار کوچکتر شاید بیشباهت به حال و روز مردم فرانسه و حاکمان آنها قبل از انقلاب کبیر نباشد!
«تنها 2 استان در شاخص «محیط کسب و کار» وضعیتی بدتر از کردستان دارند»؛ «کردستان بیشترین نرخ تورم نقطه به نقطه را در کشور دارد»؛ «نرخ رسمی تورم نقطهای اقلام خوراکی در روستاهای کردستان 91.3 درصد اعلام شد»؛ «کردستان در نسبت تعداد چکهای برگشتی به مبادلهای، بدترین وضعیت را در میان استانهای کشور دارد»؛ «سقوط 10 پلهای جایگاه کردستان در سهم اشتغال بخش صنعت ظرف یک سال».
آنچه آمد اطلاعات رسمی منتشره توسط همین دولت است و در این شرایط اولین جلسه شورای برنامهریزی و توسعه کردستان در سال 98 با موضوع «موسیقی» برگزار شده است!
خیره گشتم خیرگى هم خیره گشت موج حیرت عقل را از سر گذشت
«بهرام نصراللهیزاده» تشخیص داده موضوع اولین جلسه شورای برنامهریزی و توسعه کردستان در سال 98 موسیقی باشد؛ شهردار سنندج با آن همه مردهای که روی دستش مانده، از عدم ساماندهی دستفروشان و مشاغل مزاحم و بازار تاناکورا گرفته تا ساختوساز غیرمجاز و عدم ایجاد درآمد پایدار برای شهرداری و وضعیت نامناسب رفاهی پرسنلاش، پیگیر موسیقی است!
مدیران کل ارشاد و میراث فرهنگی کردستان هم که با شیوه بدون روتوش خودشان، همیشه در حوزه موسیقی پای ثابت هستند، رئیس حوزه هنری کردستان هم با قافله موسیقی استان است اما به سبک رندانه خودش، روزی با نام حمایت از سیلزدگان و روزی با رنگ و لعاب موسیقی عرفانی! برخی دیگر از مدیران استان هم همینطور! انگار همه بر یک ریل حرکت میکنند! جوری که معاون اقتصادی استاندار به عنوان ولی نعمت آقایان خوشش بیاید!
راه صاحبمنصبان دولتی در کردستان ماههاست از مردم جدا شده، مانند اشرافزادگان فرانسه در قرن هجدهم! حضرات باید بدانند همه مردم کردستان آنهایی نیستند که دغدغه موسیقی دارند؛ انکار میکنید؟ بیایید با هم به صد خانوار در نایسر و ننله و دوشان و گریزه و کانیکوزله و تقتقان و عباسآباد و فرجه سنندج سر بزنیم و ببینیم اولویت امروز آنها معیشت است یا موسیقی؟
چرا حداقل از کسانی که به هر دلیلی پول ندارند تا شکم گرسنه فرزندان خود را سیر کنند شرم نمیکنید؟ چرا نمیخواهید باور کنید مردم کردستان صاحب شعور هستند و به خوبی درک میکنند که تنها هدف مسئولان از طرح و پیگیری دغدغههای فانتزی، رد گم کردن و به فراموشی سپردن مشکلات اقتصادی و معیشتی به عنوان اصلیترین مشکل استان است؟
و اما، قبل از آنکه دولتمردان در مقام پاسخ به این نوشتار، پیادهنظام خود را برای ایجاد شانتاژ خبری عوامفریبانه به صف کنند و بگویند «آی مردم! عدهای نمیخواهند شما شاد باشید»، باید عرض شود صاحب این قلم ابداً مخالفتی نه با «ههلپهرکی» دارد و نه با موسیقی از هر نوع آن! البته به شرطی که همه مردم مانند مسئولان شکمشان سیر باشد!