امیر، ولی عضدزاده رئیس بهزیستی شهرستان اردکان، با اشاره به خدمات توانبخشی بهزیستی به ناشنوایان از جمله پیشگیری از ناشنوایی و غربالگری شنوایی نوزادان و کاشت حلزون گفت: ارائه خدمات شنوایی ،سمعک، باتری، کمک هزینه کاشت حلزون، آموزش‌های تربیت شنیداری و گفتار درمانی به فرزندان و اطرافیان ناشنوایان برای کیفیت بهتر زندگی از دیگر خدمات بهزیستی به این قشر از جامعه است.
عضدزاده افزود: در حال حاضر ۱۸۳ ناشنوای اردکانی از خدمات بهزیستی شهرستان اردکان استفاده می‌کنند و یک مرکز خانواده وکودک ناشنوا وابسطه به اداره بهزیستی اردکان نیزبه کودکان دچار مشکلات شنیداری و گفتاری خدمات تخصصی ارائه می‌دهد.
وی ادامه داد: در اجرای طرح غربالگری شنوایی درسال ۹۶ در شهرستان اردکان، یک هزار ۸۵۰ نوزاد در سال گذشته مورد غربالگری شنوایی قرارگرفتند که از این تعداد، ۲۶۴ نوزاد با شک به وجود مشکلات شنوایی شناسایی و برای پیگیری تشخیصی تکمیلی و مداوا به مراکز درمانی تخصصی معرفی شدند.
عضدزاده هدف از غربالگری را کشف هر چه زودتر ناشنوایی یا کم‌شنوایی در نوزادان و شیرخواران دانست و افزود: در تمامی دستورالعمل‌های علمی، انجام اقدامات درمانی برای نوزادان مشکوک به کم‌شنوایی، در سنین زیر ۳ ماهگی توصیه می‌شود چرا که مهارت‌های ارتباطی، درکی و زبانی کودکان بعد از سن ۶ ماهگی به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد.
وی افزود: حس شنوایی در ایجاد ارتباط کودک با محیط نقش انکار ناپذیری دارد از این رو شناخت بیماری در دوران نوزادی، مانع از بروزاین مشکلات خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: ۱۰۰ درصد موالید در این شهرستان تحت پوشش برنامه غربالگری شنوایی نوزادان قرار دارند و کارشناس شنوایی سنج موارد مشکوک به شنوایی را در طی یک دوره یک ماهه مورد بازبینی قرار داده و در صورت پاسخ ندادن به اقدامات درمانی به مراکز درمانی تخصصی برای درمان دقیق‌تر معرفی می‌شوند.
عضدزاده با اشاره به شعار امسال هفته جهانی ناشنوایان،۲ تا ۸ مهرماه، باعنوان ، زبان من را بشناس ،تا در کنار هم بهتر زندگی کنیم، گفت: برای تحقق کامل این شعار باید دستگاه‌ها و نهاد‌های مختلف به عنوان یک حق شهروندی استفاده از زبان اشاره را برای بهره‌مندی ناشنوایان از خدماتشان در دستور کار قرار دهند.
وی ادامه داد: شیوه رفتار اعضای خانواده و جامعه با کودک ناشنوا، در رشد عاطفی، سازگاری اجتماعی، آمادگی آموزش مهارت‌های زبانی و تحصیل او بسیار مهم و تعیین کننده است و وظیفه اصلی در تربیت کودک ناشنوا و کمک به رشد او، بر عهده خانواده است.
وی گفت: پذیرش فرد ناشنوا از طرف خانواده، اجتماع و شناخت تفاوت‌های او و کنار آمدن با آن، نیازمند عشق، علاقه، صبر، حوصله و برخورد منطقی است.