به پیشواز روزخبرنگار
اگرچه امروزه متصديان روابط عمومي ازافرادمطيع نزديك به ديدگاه هاي مديرسازمان انتخاب مي شوندامادقيقاًآنچه مااز"سرپوش گذاشتن"،"ماست مالي كردن"و"اشتباهات سازمان راتوجيه كردن " متوجه مي شويم ازوظايف روابط عمومي به شمارنمي رود.
زبان نقدبه پيشواز روز خبرنگار،بازتعريف نقش روابط عمومي ها وبازخواني پيشينه وضرورت نقد
انسانها معمولا ازبخش هاي موفق ومثبت زندگي خودسخن مي گويند،همچنين تمايل
دارندضعف هاوناكامي هاي خودرابه فراموشي بسپارندياازبيان آن خودداري
كنند.وقتي ما قدم به اجتماع مي گذاريم،درمسيرتبادل انديشه وافكار،بويژه
درتكثروتضارب آرا، اين ناتوانايي هانخ نماشده وبه اشكال گوناگون به ماگوشزد
مي شودوبدين سان نقدپابه عرصه وجود مي گذارد.
ازسوي ديگردرجامعه ماودرنظام اجرايي سياسي كشورمان،نقدبه رسميت شناخته نشده است وداراي اعتبار وجايگاه مشخص ومطلوبي نمي باشد.
متوليان امورمشتاقندوپيگير،تااصحاب رسانه فقط وفقط زبان به مدح وستايششان بگشايندوتقريباً كمتر وظيفه ي ديگري رابراي خبرنگاران متصورهستند،درست شبيه به همين وظايف مصطلح ومرسوم ولي غلط"روابط عمومي ها" نه بيشترونه كمتر.
دربازتعريف نقش روابط عمومي،سوق دادن حركت سازمان به طرف تامين خواست ها ،درخواست هاونيازمندي هاي مخاطبان و قدم به قدم ولحظه به لحظه نزديك شدن به سازماني متناسب باسلايق وعلاقه مندي هاي متكثردرجهت ترميم كژي هاوكسب رضايتمندي بارويكرد "تامين ارتباط پایدار با مخاطب"،مقصدغاييست.
درواقع روابط عمومي به عنوان نماينده ي افكارعمومي درهرسازماني ايفاي نقش مي نمايد،متوليان سازمان ازطريق روابط عمومي، رفتارها وعملكردخودراتصحيح نموده وسامان مي بخشندوهمه اركان سازمان دست به دست هم مي دهندتاضمن شناخت بيشتروظايف خوددرقبال مطالبات مردم، شرايط "كسب اعتمادمخاطبان دربلندمدت" را فراهم نمايند.
آموزش مخاطبان براي آشنايي بيشترآنها باحقوق ومطالباتشان ازسازمان وشگردهاي احراز، تحقق واستيفاي اين حقوق را مي توان ازوظايف بديهي روابط عمومي دانست.
اگرچه امروزه متصديان روابط عمومي ازافرادمطيع نزديك به ديدگاه هاي مديرسازمان انتخاب مي شوندامادقيقاًآنچه مااز"سرپوش گذاشتن"،"ماست مالي كردن"و"اشتباهات سازمان راتوجيه كردن " متوجه مي شويم ازوظايف روابط عمومي به شمارنمي رود.
خبرنگاران اما،درايستگاهي كاملا متفاوت قراردارند،انتظارمردم ازآنهانقدبي پرده وبي مهاباي موانع پيداوپنهان تعالي جامعه درحوزه هاي گوناگون است.
به بيان ديگر،همگان به خبرنگارچشم اميددوخته اندتا كوچك ترين رويدادي ازچشم تيزبين او مخفي نماندوهمزمان بي هيچ دخل وتصرف وكم فروشي، اخبار را دراختيارعموم قراردهدوبه قولي ازخودسانسوري بپرهيزد.
نقدازوظايف ذاتي حرفه ي خبرنگاري است،همانطوركه خبرعيني است ونه ذهني،نقدهم بخشي از واقعيت عيني اخباروگزارش هاي منتقدانه است.البته همانطوركه خيال بافي درتنظيم ونشر خبرمنع شده است، "نقدمنصفانه واقع بينانه" نيزملزم به رعايت اين قاعده مندي است.
خبرنگاران درگذشته براي فعاليت خبري علي الخصوص نقدنويسي حيطه ومحدوديتي قايل نبودنداماباگسترش علوم خاصه دانش خبرنگاري،امروزه انتظارمي رودتامنتقديك سوژه، داراي تخصص مرتبط باموضوع يا اطلاعات مكفي براي پردازش وتحليل مطلب باشد.حالا دردنياي مطبوعات كمترمشاهده مي شود كه يك منتقدورزشي درزمينه ي گردشگري ياصنعت ياپزشكي قلم فرسايي نمايدوبالعكس.
همچنين شايسته است كه نقدبا ارائه راه كارهايي براي برون رفت ازوضع موجودبه سمت وضع مطلوب همراه باشد،امانقد،في نفسه وبدون ارائه راه كارنيزخالي ازلطف نيست.
منتقدخواسته يا ناخواسته كمربه خدمت ورشدسازمان وجامعه بسته است،شاخك هاي اونسبت به كژي هاحساسندودرصورت مشاهده ي كاستي ها به بخش هاي مختلف هشدارمي دهد.
نقدرانبايددشمني يامخالفت معني ياتلقي كرد،هيچ فردي مانندمنتقدوهيچ عنصري مثل نقد،در پيشگيري ازاشتباهات و رفع معضلات،موثرواقع نمي شوند،منتقدان ناظربررفتار مديرانند ومتوليان امورخودبه اين نظارت واقفندونيازمند.
سازمان تحول خواه وتوسعه جوبانقدومنتقدبه ستيزه برنمي خيزدبلكه به استقبال آن مي رود.
غالباًصف تمجيدگويان وتعريف كنندگان بسيارطولاني است وبعضي اوقات نوبت به همه هم نمي رسد، اماآنچه كيمياست وكمياب وپويايي را براي سازمان و جامعه به ارمغان مي آورد زبان نقد است، نقدعالمانه.
يك منتقدحرفه اي بانقدكارشناسانه ي خود به مديران سازمان كمك مي كند تا به يك ارزيابي دقيق وواقعي ازوضعيت موجودبرسند ودچاراشتباه محاسباتي نشوند.
بخشي از رونق ياركود بازارنقد به ظرفيت هاي قانون اساسي يك كشور و نگرش وديدگاه هاي دولتها به سرفصل ها،مقوله هاوكليدواژه هايي مانند: حقوق بشر، حقوق شهروندي،دموكراسي، جريان روان انتشاروتبادل اطلاعات،آزادي بيان وبه تعبيرطنزگونه ومعنادارخبرنگاران " آزادي پس ازآزادي بيان "بستگي دارد.
وضعيت ايده آل وآرماني دريك جامعه ي توسعه يافته، همياري ومشاركت همگاني درفراگيرشدن نقد درتمامي شئون سياسي ،اقتصادي و اجتماعي است.
حسین خبیریازسوي ديگردرجامعه ماودرنظام اجرايي سياسي كشورمان،نقدبه رسميت شناخته نشده است وداراي اعتبار وجايگاه مشخص ومطلوبي نمي باشد.
متوليان امورمشتاقندوپيگير،تااصحاب رسانه فقط وفقط زبان به مدح وستايششان بگشايندوتقريباً كمتر وظيفه ي ديگري رابراي خبرنگاران متصورهستند،درست شبيه به همين وظايف مصطلح ومرسوم ولي غلط"روابط عمومي ها" نه بيشترونه كمتر.
دربازتعريف نقش روابط عمومي،سوق دادن حركت سازمان به طرف تامين خواست ها ،درخواست هاونيازمندي هاي مخاطبان و قدم به قدم ولحظه به لحظه نزديك شدن به سازماني متناسب باسلايق وعلاقه مندي هاي متكثردرجهت ترميم كژي هاوكسب رضايتمندي بارويكرد "تامين ارتباط پایدار با مخاطب"،مقصدغاييست.
درواقع روابط عمومي به عنوان نماينده ي افكارعمومي درهرسازماني ايفاي نقش مي نمايد،متوليان سازمان ازطريق روابط عمومي، رفتارها وعملكردخودراتصحيح نموده وسامان مي بخشندوهمه اركان سازمان دست به دست هم مي دهندتاضمن شناخت بيشتروظايف خوددرقبال مطالبات مردم، شرايط "كسب اعتمادمخاطبان دربلندمدت" را فراهم نمايند.
آموزش مخاطبان براي آشنايي بيشترآنها باحقوق ومطالباتشان ازسازمان وشگردهاي احراز، تحقق واستيفاي اين حقوق را مي توان ازوظايف بديهي روابط عمومي دانست.
اگرچه امروزه متصديان روابط عمومي ازافرادمطيع نزديك به ديدگاه هاي مديرسازمان انتخاب مي شوندامادقيقاًآنچه مااز"سرپوش گذاشتن"،"ماست مالي كردن"و"اشتباهات سازمان راتوجيه كردن " متوجه مي شويم ازوظايف روابط عمومي به شمارنمي رود.
خبرنگاران اما،درايستگاهي كاملا متفاوت قراردارند،انتظارمردم ازآنهانقدبي پرده وبي مهاباي موانع پيداوپنهان تعالي جامعه درحوزه هاي گوناگون است.
به بيان ديگر،همگان به خبرنگارچشم اميددوخته اندتا كوچك ترين رويدادي ازچشم تيزبين او مخفي نماندوهمزمان بي هيچ دخل وتصرف وكم فروشي، اخبار را دراختيارعموم قراردهدوبه قولي ازخودسانسوري بپرهيزد.
نقدازوظايف ذاتي حرفه ي خبرنگاري است،همانطوركه خبرعيني است ونه ذهني،نقدهم بخشي از واقعيت عيني اخباروگزارش هاي منتقدانه است.البته همانطوركه خيال بافي درتنظيم ونشر خبرمنع شده است، "نقدمنصفانه واقع بينانه" نيزملزم به رعايت اين قاعده مندي است.
خبرنگاران درگذشته براي فعاليت خبري علي الخصوص نقدنويسي حيطه ومحدوديتي قايل نبودنداماباگسترش علوم خاصه دانش خبرنگاري،امروزه انتظارمي رودتامنتقديك سوژه، داراي تخصص مرتبط باموضوع يا اطلاعات مكفي براي پردازش وتحليل مطلب باشد.حالا دردنياي مطبوعات كمترمشاهده مي شود كه يك منتقدورزشي درزمينه ي گردشگري ياصنعت ياپزشكي قلم فرسايي نمايدوبالعكس.
همچنين شايسته است كه نقدبا ارائه راه كارهايي براي برون رفت ازوضع موجودبه سمت وضع مطلوب همراه باشد،امانقد،في نفسه وبدون ارائه راه كارنيزخالي ازلطف نيست.
منتقدخواسته يا ناخواسته كمربه خدمت ورشدسازمان وجامعه بسته است،شاخك هاي اونسبت به كژي هاحساسندودرصورت مشاهده ي كاستي ها به بخش هاي مختلف هشدارمي دهد.
نقدرانبايددشمني يامخالفت معني ياتلقي كرد،هيچ فردي مانندمنتقدوهيچ عنصري مثل نقد،در پيشگيري ازاشتباهات و رفع معضلات،موثرواقع نمي شوند،منتقدان ناظربررفتار مديرانند ومتوليان امورخودبه اين نظارت واقفندونيازمند.
سازمان تحول خواه وتوسعه جوبانقدومنتقدبه ستيزه برنمي خيزدبلكه به استقبال آن مي رود.
غالباًصف تمجيدگويان وتعريف كنندگان بسيارطولاني است وبعضي اوقات نوبت به همه هم نمي رسد، اماآنچه كيمياست وكمياب وپويايي را براي سازمان و جامعه به ارمغان مي آورد زبان نقد است، نقدعالمانه.
يك منتقدحرفه اي بانقدكارشناسانه ي خود به مديران سازمان كمك مي كند تا به يك ارزيابي دقيق وواقعي ازوضعيت موجودبرسند ودچاراشتباه محاسباتي نشوند.
بخشي از رونق ياركود بازارنقد به ظرفيت هاي قانون اساسي يك كشور و نگرش وديدگاه هاي دولتها به سرفصل ها،مقوله هاوكليدواژه هايي مانند: حقوق بشر، حقوق شهروندي،دموكراسي، جريان روان انتشاروتبادل اطلاعات،آزادي بيان وبه تعبيرطنزگونه ومعنادارخبرنگاران " آزادي پس ازآزادي بيان "بستگي دارد.
وضعيت ايده آل وآرماني دريك جامعه ي توسعه يافته، همياري ومشاركت همگاني درفراگيرشدن نقد درتمامي شئون سياسي ،اقتصادي و اجتماعي است.
