معصومه رشیدی –دبیربازنشسته زیست شناسی
کد خبر: ۵۳۵۳۴۱
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۶ - ۱۵:۰۷ 08 December 2017
به گزارش خبرگزاری تابناک:این روزهای بسیار زیبا و رنگارنگ فصل برداشت انواع میوه های دلچسپ پاییزی می باشد.منطقه هورامان با آن طبیعت کم نظیرش بی نصیب نیست.یکی از این میوه های خوش طعم و خوش رنگ و بسیار مفید که آوازه اش تا دور دستها رسیده است انار می باشد.انار که دیر زمانی است در برخی از بخشها و روستاهای تابعه منبع درآمد مهمی برای امرار معاش مردمانش بوده است.

این روزها به لطف سایتها و شبکه های اجتماعی از برگزاری مراسمات برداشت محصول انار و آیین های شکرگزاری دربرخی بخشها وروستاهای منطقه اورامانات با خبر شدیم.این عادت پسندیده ی مردمان این دیار بوده است که همواره شکرگزار نعمت ها بوده اند و ناشکری بر زبان نیاورده اند.البته این باردر قالب جشن های زیبایی برگزار گردیده است.اشاره به این مسئله علاوه بر اهمیت ان بهانه ای بودبرای طرح مشکلی!!؟؟ به اسم جنگل بلوط.همان که ریه های زاگرس می نامندش.من عنوان مقاله را از سایتی دراینترنت به امانت گرفته ام که ان را بسیار با مفهوم ومناسب دانستم.

همانطورکه می دانیدن بلوط مهمترین گیاه جنگل های زاگرس می باشدوهمه زاگرس را با بلوط های کهنش می شناسند.که در لابلای آنها گیاهانی از گونه های دیگر مثل بنه،گلابی وحشی ،زالزالک وانواع گیاهان دارویی رشد می کنند.شاید این جنگل ها ازنظر درامد زایی نقش چندان مهمی دراقتصاد خانواده های منطقه نداشته باشد.اما اهمیت زیست محیطی انها برای این دیار کمتراز دریاچه اورمیه برای منطقه غرب کشور نیست. البته دراین مطلب کوتاه مجال صحبت در مورد آن نیست.

این جنگل ها از طریق چند عامل عمده مورد تهدید قرار گرفته اند:عوامل غیر زنده و طبیعی از قبیل خشکسالی،آتش سوزی های طبیعی و…..،دخالتهای غیر عالمانه انسان مانند:قطع درختان جنگلی برای ایجاد زمین کشاورزی،جاده سازی،ویلاسازی،مصارف سوختی و غیره،هجوم انواع بند پایان به ویژه حشرات میوه خوار جوانه خوار وبرگ خوار،قارچها وسایر انگلها.که این مورد ارتباط مستقیم با کاهش بارندگی زمستان دارد.عدم نظارت صحیح دستگاهای ذیربط وخلاهای قانونی زیست محیطی.

شاید بگویید هدف از عنوان کردن این بحث که کارشناسان هم از حل ان عاجز هستند چیست.و شاید از خود بپرسید حل این معضل چه ربطی به ما دارد.و یا اینکه چه کاری از دست ما بر می آید.دوستان عزیز در مواردی حق با شماست کاری از دست ما شهروندان عادی بر نمی آید و این مربوط به سیاست گذاری جهانی و کشوری می باشد.اما در همه موارد اینگونه نیست.باتاملی درعوامل تهدید کننده پی خواهیم بردکه ما افراد عادی چه نقشی در این تخریب گسترده داشته ایم.

تمایل ندارم در مورد تاثیرات زیست محیطی این تخریب را بر اقلیم بیان کنم زیرا هرکسی می تواند با گردشی دراینترنت اطلاعات علمی لازمه را از مقالات علمی بدست بیاورد.از طرفی هدف نگارنده این است مطلب درنهایت سادگی البته با بن مایه علمی مطرح شود تا قابل استفاده برای همگان باشد.همانطورکه می دانیدبرای انجام هر خدمتی به ارگان ذیربط مراجعه کنید ممکن است مسئله نبودن بودجه وکافی نبودن امکانات را مطرح کنند که البته واقعیتی انکار نشدنی است.واضح است تخصیص یافتن بودجه برای هر کاری مستلزم صرف انرژِی و زمان ووقت فراوان است.ازطرفی به انتظار نشستن کاری عبس وبیهوده می باشد و کمکی به حل مشکل نمی کند.حال چه باید کرد؟

حال چه باید کرد که سرعت تخریب کاهش پیدا کند ؟چگونه می توان طبیعت را یاری کرد که خودش رابازسازی کند؟آیا ما می توانیم در این راه قدمی برداریم؟در تمام کشورهای دنیا انجمنهای زیست محیطی مردمی در این زمینه ها به کمک می آیند و آستین بالا می زنند.

خوشبختانه انجمن های زیست محیطی و افراد مستقل فعال فراوانی در دیارمان وجود دارند که می توانند با یک فراخوان عمومی و آموزش ساده در محل،دوستداران طبیعت رابرای کاشت بلوط و دیگر گونه های مربوط به آن اقلیم به یاری بطلبند.حتی می توان از دانش آموزانی که علاقمند به کارهای زیست محیطی هستند دعوت به همکاری شود.که به نوعی به فرهنگ سازی در میان دانش آموزان و قشر جوان و توسعه این فرهنگ صحیح می انجامد.

البته لازم به تذکر است بانوان که من هم جزئی از آنها می باشم باید قدم در این راه بگذارند.حتی میتوان در قالب گروههای خانوادگی که جنبه تفریحی نیز دارد به این کار مفرح و تاثیر گذار پرداخت.خوشبختانه طبیعت بذر لازم را بدون کمترین توقعی و متواضعانه در اختیارمان می گذارد. باجمع آوری بذر بلوط و سایردرختان،که ریزش کرده اند بدون صرف هزینه مادی و با کندن چاله ای با عمق چند سانتیمتری می توان بذرها را در دل خاک کاشت و ابیاریش را به باران سپرد.

البته باید این عمل با توجه به پوشش گیاهی منطقه مورد نظرصورت گیرد.به زبان ساده تربایدبلوط را درجایی کاشت که در آن محل بلوط قادر به رشد باشد. با تکرار این کار زیبادر سالهای آتی تحت عنوان جشنواره بلوط هم جنگل احیا خواهد شدو هم یک سنت حسنه را برای فرزندانمان به ارث می گذاریم که از هر ارثی والاتر است..من شما همشهری های عزیزم را به انجام این کار مثبت فرا می خوانم مطمئن باشید امکان پذیر است اگربخواهیم.ضمنا برای انجام این کار شبکه های اجتماعی نقش بسیار مهمی می توانند داشته باشند.امیدوارم امید راجایگزین نا امیدی کنیم تا حیات برای همه موجودات استمرار داشته باشد.

معصومه رشیدی –دبیربازنشسته زیست شناسی

منبع: تابناک
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار