ساختار انتخابات ایران مشابه «نان تنوری» شده است؛ یعنی سیاسیون تنوری را با کمک مردم گرم می کنند، ولی نان خودشان را به تنور می چسبانند. متأسفانه در همین ماجراهای اخیری که مورد اشاره قرار گرفت و برخی به شدت از آن برای ایجاد فضای دو قطبی بهره گرفته و آن را دنبال می کنند، برخی «هیزم بیاران» این آتش هیچ اطلاعی از صاحب تنور ندارند و با تصور دفاع از خودشان این تنور «دوقطبی» را گرم و گرم تر می کنند. ایجاد این فضا، «عقلانیت» را از بین می برد و تصمیمات احساسی را قالب می کند.