دوران مدیران سینمایی دهه شصت برای بسیاری از سینماگران
حکم یک کابوس را داشت اما در سالهای اخیر از این دوران به عنوان «دوران
طلایی» سینمای ایران یاد میشود و سینماگران و مدیرانی که در دوران حضور
فخرالدین انوار و سیدمحمدی بهشتی در صدر سینمای ایران منفعت بردهاند، از
این چهرهها با آن کارنامه سیاه، یک قدیس ساختهاند.
مدیریت
این اشخاص بر سینمای ایران در شرایطی آغاز شد که بنابر اظهارات اخیر هوشنگ
گلمکانی سردبیر مجله فیلم در گفت و گو با فریدون جیرانی، یکی از شروط
پذیرش مدیریت سینما توسط بهشتی و انوار، تعطیلی ویدیوکلوپها اعلام شده بود
و دقیقاً پس از تعطیلی ویدیوکلوپها به دستور وزیر وقت ارشاد و مدیران
زیرمجموعهاش، بهشتی و انوار مسئولیت سینمای ایران را آغاز کردند و دوران
بدی را رقم زدند.
در
همین دوران برخی دارندگان نسخههای خارجی فیلمهای سنمایی که کسوت
تهیهکنندگی نیز داشتند، در اتفاقی بیسابقه در تاریخ فرهنگ ایران، در
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بدون طی تشریفات قضایی شلاق زده شدند و هنوز هم
برخی از مدیران دهه شصتی که با بهشتی و انوار در سینمای ایران ظهور و بروز
پیدا کردند، از آن رفتارها دفاع میکنند!