آفت ورزش

تابناک رضوی - احمد عارفخانی/ رهبر معظم انقلاب دردیدار قهرمانان ورزشی و مدال آوران بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی در روز چهارشنبه اول اذر به نکات مختلفی اشاره کردند، رهبر معظم انقلاب در این دیدار مراقبت جدی از بروز آفت در ورزش را خواستارشدند و تاکید کردند مراقب باشید که در ورزش کشور آفت به وجود نیاید و ایشان تعریفی هم از آفت ارائه دادند و بیان کردند آفت یعنی فساد اقتصادی، یعنی: تشکیل مافیای ورزشی، یعنی: آفت‌های اخلاقی برای ورزشکاران پاک و پاکدامن، موضوع ورزش و ورزشکار از دیدگاه اسلام یکی از دغدغه‌های مهم اهل ورزش و اهل فرهنگ است، کتاب‌ها و مقالاتی هم در این زمینه نوشته شده است.

یکی از آفت‌هایی که رهبر انقلاب اشاره کردند که بسیار مهم است و شاید ام الفساد در حوزه ورزش باشد آفت اخلاقی است، با توجه به اینکه ورزشکاران در جوامع به عنوان الگو و اسوه دیگران و به ویژه جوانان مطرح هستند عده‌ای حتی در نوع لباس پوشیدن و حرکات خودشون از ورزشکاران تقلید می‌کنند، ورزشکاران به عنوان نماینده و سفیر فرهنگی یک ملت در میادین جهانی مطرح هستند و افعال غیر اخلاقی آنها به پای فرهنگ آن ملت و آن کشور نوشته می‌شود از سوی دیگر حرکات غیر اخلاقی ورزشکاران با توجه به انعکاس آنها می‌تواند جامعه را ملتهب کند لذا ضروری است که آموزه‌های اخلاقی رعایت شود، بر همین مبنا تبیین بایدها و نبایدهای اخلاقی ورزشکاران امری لازم به نظر می‌رسد.

از جمله برخی از این بایدهای اخلاقی را می‌توان به شرح ذیل بیان کرد: ایمان اولین نکته و اولین باید در حوزه ورزش است، علم و معرفت، توکل بر خداوند، گرفتن دست افتادگان و نیازمندان، فتوت و جوانمردی مانند تختی ورزشکار بزرگ، تواضع ویژه در برابر پیشکسوتان و مربیان، نظم و انضباط، استفاده از تجربه دیگران، داشتن روحیه گذشت و بخشش و نهایتاً داشتن روحیه دفاع از دین و سرزمین مانند شهدای حوزه ورزش از جمله شهید هادی از مواردی هست که از بایدهای اخلاقی حوزه ورزش است.

اما در کنار داشتن آموزه‌های اخلاقی، ورزشکاران و فعالان در حوزه ورزشی، باید بری و دور باشند از برخی از نبایدهای اخلاقی، که این نبایدها شامل:تکبر که می تواند به واسطه عواملی نظیررسیدن به مقام، علم، ثروت، قدرت و شهرت باشد، خشونت نیز یکی دیگر از رذائل اخلاقی است که امروزه به ویژه در اروپا در موارد بسیاری قابل مشاهده است، کینه و کدورت، غرور، دوپینگ، نژاد پرستی، همچنین فحاشی نیز یکی از رذایل اخلاقی است که در ورزشگاه‌ها زیاد به چشم می‌خورد و نهایتاً تبانی در ورزش می‌باشد که بسیار اخیراً در فدراسیون‌های مختلف و در ورزش‌های گوناگون مسئله ساز شده است، به طور خلاصه می‌توان گفت اولاً ورزش به تنهایی هدف نیست، بلکه ابزاری برای خدمت به اهداف متعالی است، ثانیاً ورزش و ورزشکار بدون اخلاق ارزشی نخواهند داشت.