به گزارش خبرنگار تابناک کرمانشاه کرونا ویروس این روزها نفس گیرتر و کشنده تر از گذشته چیزی کم از یادآوری دوران تلخ بمبارانها شیمیایی دشمن ندارد، ویروسِ منحوس، بیماران زمینهای و افراد سالمند را تا مرز مرگ میبرد و مشکلات برخی از آنان را حادتر کرده است. این در حالیست که طاعون و یا اغلب بیماریهای مسری در طول تاریخ کشنده، رنج آور و همه گیر بودند. اما این حد از مرموزی و خرابکاری فقط از کویید ١٩ بر میآید!
این روزها باید شرایطِ کادر درمان و خانوادههای دارای سالمند یا بیماران زمینهای را بیشتر درک کرد! الحق که نگرانی و فشار روحی ناشی از حفظ و نگهداری عزیزانشان کمتر از فشار و اضطرابهای زمان جنگ نیست! و در شرایطی که ماسک زدن به یک عادت تبدیل شده از گوشه و کنار جهان اخبار ضد و نقیضی مبنی بر گرفتاری های ناشی از استفاده ی آن به گوش میرسد.
اما عدهای آرام و بی سر و صدا به زندگی شان ادامه میدهند بی اهمیت به درگیری آحاد جامعه، با امکانات عالی در قرنطینه دائمی به سر می برند، در صورت بروز هر گونه مشکل هم به راحتی تحت مداوا قرار می گیرند. در این میان برگزاری اعیاد و جشنها نگران کننده است! برخی رنج و درد و تخریب ویروس را به راحتی نادیده گرفته و با سرخوشی به اعمال شاقه ای مثل دورهمی و جشن و پایکوبی گروهی دست می زنند!
شرایط اقتصادی پرفشار تر از گذشته با چاشنی تحریم ها تنگ تر شدن حلقه محاصره را نهیب می زند. زمانی بزرگترین رنجها هم دنیای کودکی را خراب نمیکرد و کودکان با آرامش و به دور از تلاطمِ دنیای بزرگترها به زندگی شیرین و رویایی خود ادامه میدادند، اما دو چیز، این دنیای قشنگ را درگیر میکند، جنگ و بیماری!
اکنون که جنگ نیست، کرونا ویروس، علاوه بر تفریحات ابتدایی، نیازهای اولیه کودکان و نوجوانان برای رشد و پرورش و برون ریزی هیجاناتشان را هم از آنها گرفته.
با وجود تمام نگرانی ها دانشمندان در تازهترین تحقیقات کشف کرده اند ٩٠ درصد افراد تنها یک بار به کرونا مبتلا میشوند و بعد از آن بدن پادتنهایی تولید میکند تا امکان ابتلای مجدد به حداقل برسد، با این اوصاف کرونا خود به خود از بین خواهد رفت! در صورت صحت این اخبار، بهترین راه، قرنطینه کردن چند ماهه افراد سالمند و بیماران زمینهای و آزاد کردن پروتکلها برای سایر افراد جامعه است، احتمالا با گذشت چند ماه از گرفتاریهای این ویروس منحوس خلاص میشویم!
بررسی صحت و سقم نتایج پزشکی بر عهدهی وزارت بهداشت است اگر چه به نظر میرسد اتخاذ یک تصمیم جسورانه در سطح کلان نیازمند به مقامی است که در عین اشراف و تسلط بر موضوع، توان اتخاذ تصمیمی قاطع داشته باشد. باید دید نتیجهی تعطیلیهای ۱۵ روزه اخیر چه میشود، کاهش آمار مبتلایان و مرگ و میرها، قدری فشارهای روانی و اقتصادی را کم میکند، اما تا یک راهکار جدی فاصلهی زیادی هست.