مهم نيست براى كسى مهم باشد يا نباشد، سرمايه‌گذاری در هر صنعتی به بازده متصل است.
اینکه فکر می‌کنیم ما می‌توانیم کلیه تجهیزات‌های‌تک را در ایران تولید کنیم یک تصور اشتباه استراتژیک است.
هیچ کشور پیشرفته‌ای هم کلیه تجهیزات پیشرفته را خودش تولید نمی‌کند.
تجهیزات پزشکی عمر مفید دارند و در فاز اول درگیر کالای مصرفی خودشان میشوند...
در فاز دوم درگیر قحطی قطعات تعویضی میشوند...
در فاز چهارم درگیر قطعات نیازمند تعمیر میشوند...
در فاز پنجم با مستهلک شدن نیاز به نوسازی و جایگزینی کلی با تکنولوژی جدید و به روز دارند.
قرار نیست تمام دستگاههای تجهیزات پزشکی در سال ۹۶ فریز شوند زیرا عمر مفید حقیقت دارد.
اگر اهل تعمیرات باشید کم کم در انبار شرکت یا کلینیک یا بیمارستان خودتان وسائل معیوب با کمبود فقط یک قطعه می‌بینید که زمین‌گیر شده است.
تجهیزاتی که فقط به علت نبودن یک پروب یا لامپ یا بورد خاموش شده‌اند.
بخش خصوصی شدیداً برای جایگزینی دستگاهها به درآمد آنها وابسته است و کم کم به دوره قحطی قطعه تعمیری رسیده‌ایم.
شرکت‌های پشتیبان که می‌آیند دستگاهتان را باز می‌کنند و رها می‌کنند تا قطعه از تهران؟ برسد و این قطعه چند ماه است که موجود نیست.
متأسفانه گرانی قطعات واردات حتی به شکل قاچاق را هم بی‌صرفه کرده است و حتی در وسائل خانگی هم می‌بینید که اگر قطعه‌ای بسوزد یا خراب شود تعویض و تعمیر آن سخت شده است.
با کاهش شدید درآمدی و عدم صرفه کار با تعرفه فعلی بسیاری از خدمات با دستگاههای پیشرفته در بخش خصوصی متوقف شده و در بخش دولتی دستگاهها به علت مشکل تأمین قطعه به انبار رفته‌اند.
ما قرار نیست مثل کوبا در ماشين‌هاى رنگى دهه ۴۰ فریز بشویم زیرا تکنولوژی دنیا به روز تغییر میکند اما امروز کمتر پزشکی میتواند تجهیزات یک مطب را برای راه اندازی بخرد.
نبود قطعه دستگاه دست دوم را فاقد خریدار میکند و این عدم توان خرید دستگاه جدید و عدم امکان تأمین قطعه و تعمیر منجر به توقف خط تولید در صنعت سلامت میشود.
با یک دستگاه سه میلیاردی چقدر روزانه کار باید کرد که هزینه استهلاک خود را در مدت عمر مفید تأمین کند؟
همان اتفاق اوراقی شدن خودروی آژانسها را که امروز می‌بینید به زودی در دستگاهها و تجهیزات مستعمل و قدیمی پزشکی شاهد خواهیم بود...
یک نگاهی به ماشینهای آژانس محله بیندازید...
اثر تعرفه بی‌صرفه را در خودروهای اسقاطی که آژانس شده‌اند می‌بینید...
طرح تعویض خودروی فرسوده در صنعت سلامت ممکن نیست...
یعنی کسی قرار نیست دستگاه ویدئوسکوپ یا سونو یا ابزار جراحی فرسوده شما را جایگزین کند، این یعنی نزول تدریجی خدمات سلامت و توقف تدریجی سرمایه‌گذاری در عرصه صنعت سلامت....
خیلی زود حتی تعویض بورد و قطعه کامپیوترهای مراکز با این قیمت سرسام‌آور میسر نیست چه برسد دستگاههای پیشرفته پزشکی...
شايد میخواهیم همه اینها را هم خودمان بسازیم؟
کدام کشور دنیا چنین کاری کرده است؟
اينكه همه چيز را خودمان بسازيم زيرساختى نياز دارد كه فراهم نميشود...
انتهای پیام/*