به گزارش خبرنگار تابناک کرمانشاه، مهمترین آثار تاریخی ایران بلکه جهان به نام تخت جمشید در این استان و در شهرستان مرودشت قرار گرفته که خود سند معتبر تمدن ایران به حساب می آید. شهر زیبای شیراز نیز با داشتن شعرایی همچون حافظ و سعدی یکی از مشهورترین شهرهای ایران و جهان می باشد.در ادامه به معرفی ۴ جاذبه گردشگری این استان می پردازیم.
حافظیه
می توان از آرامگاه حافظ به عنوان قلب آرامش، مهد فرهنگ و هنر ایران و نماد شهر زیبای شیراز نام برد. آرامگاهی زیبا با فضایی شاعرانه و عاشقانه که زبان از توصیفش عاجز است. این آرامگاه پیکر مقدس شاعر شهیر ایران زمین، حافظ شیرازی را در دل دارد، یکی از بزرگترین شعرای فارسی زبان که از آن به عنوان شکسپیر ایران یاد می شود. این شاعر گرانقدر در تمام دوران منبع غرور ملی ایران زمین به شمار می رود و کتاب دیوان آن نقطه ای عطف در ادبیات فارسی است. این قهرمان عامه در تمام ادوار تاریخ در میان مردم ایران زمین از احترام خاصی برخوردار می باشد و تعداد زیادی از عشاق در تمام طول سال علی الخصوص در هنگام غروب از آرامگاه آن دیدن می نمایند. پیکر این اسوه عشق در میانه یک باغ و در درون یک حرم احاطه شده با هشت ستون و گنبدهایی که با کاشی های موزاییکی مزین گردیده، آرام گرفته است. این بنای یادبود در سال ۱۹۳۵ میلادی ساخته شد و بعد از آن گسترش یافت. خواجه شمس الدین حافظ شیرازی در فواصل بین سال های ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۶ میلادی در شهر شیراز متولد گردید و در سال ۱۳۸۹ میلادی درگذشت. شاعر و محقق دینی که با سبکی تاثیرگذار دل بسیاری از علاقمندان به شهر و هنر را تصاحب نمود.
باغ ارم
باغ ارم نه تنها یکی از مشهورترین جاذبه های شیراز بلکه یکی از جذاب ترین آثار ایران به شمار می رود. مکانی بی نظیر با درختان سرو سربرافراشته به آسمان، گل هایی رنگارنگ، راهروهایی جذاب و فضایی اغوا کننده و پر شده از رایحه گل ها. اسم این باغ از کلمه ارم به معنای بهشت در زبان عربی مشتق گردیده است. اطلاعاتی دقیق درباره پیشینه این باغ افسانه ای وجود ندارد اما گمان می رود که قدمت آن به دوران سلجوقی یعنی فواصل بین قرن های یازدم تا چهاردهم میلادی باز می گردد. با توجه به سفرنامه هایی که از باغ ارم در آنها نام برده شده، احتمال می رود اتابک قراچه که از طرف سنجر سلجوی به عنوان حاکم فارس انتخاب شد، دستورات لازم برای ساخت این باغ را صادر نموده است. همانند دیگر جاذبه های موجود در شیراز باغ ارم نیز که در دوران سلسله زندیه در مالکیت سران زندیه بوده، مرمت و بازسازی گردیده است. در اواخر دوره زندیه باغ ارم تحت تصرف رئیس قبیله قشقایی، محمد قلی خان در آمد. وی دستورات لازم را برای بازسازی عمارت اصلی باغ که از اوایل قرن هجدهم در محوطه آن قرار داشت را صادر نمود. همچنین اهتمامات لازم برای کاشت درخت هایی متفاوت نظیر کاج، نارنج و خرمالو را در باغ انجام داد. این جاذبه باشکوه جلوه ای بسیار افسانه ای از شهر زیبای شیراز را ارائه می دهد و در تمام فصول علی الخصوص در فصل بهار، زمانی که عطر شکوفه های بهار نارنج دلبری می کند، نظر بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی را به خود جلب می کند. نام باغ ارم به عنوان یکی از باغ های ایران در فهرست سازمان میراث جهانی یونسکو قرار دارد. از امکانات موجود در این مکان می توان به دسترسی به وسایل نقلیه، اقامتگاه، رستوران و پوشش شبکه تلفن همراه و اینترنت اشاره کرد.
دریاچه سد تنگاب
در ضلع شمالی دشت فیروزآباد و بر سر جاده فیروزآباد-کوار دره تنگاب و رودخانه آن قرار گرفته است. این دره با در بر گرفتن آثار باستانی ارزشمند با قدمت ۱۸ قرن، از ارزش بالایی برخوردار است. ابتدای جاده با دریاچه پر آب تنگاب و سد آن مواجه می شویم و در ادامه راه قلعه دختر با معماری پلکانی اش قابل روئیت است. این قلعه همچون دیگر بناهای تاریخی ساخته شده در نزدیکی دره تنگاب به دستور اردشیر بابکان، بنیان گذار سلسله ساسانیان ساخته شد. ۲ سنگ نگاره بر دیواره های صخره ای دره کنده کاری شده اند، اولی سنگ نگاره تاجگذاری اردشیر بابکان و دومی سنگ نگاره پیروزی اردشیر یکم بر اردوان پنجم است که بزرگترین سنگ نگاره تاریخ هنر ایران محسوب می شود. در میانه راه پل سنگی تخریب شده ای وجود دارد و قدمت آن با توجه به کتیبه یافت شده در ۱۰۰ متری پل، به زمان ساسانیان باز می گردد و توسط مهرنرسی، وزیر ساسانی، ساخته شده است. آتشکده یا همان کاخ اردشیر بابکان آخرین بنایی است که در نزدیکی دره تنگاب قرار گرفته است. اگر از جاده فیروزآباد-کوار خارج شده و مسیر رودخانه دالاکی را پیش بگیرید به شهر باستانی گور، نخستین شهر به تقیسمات شعاعی و پلان دایره ای ایران می رسید که بسیار دیدنی است و نشان دهنده اندیشه های درست شهرسازی در ایران باستان است. در نزدیکی این دره، روستای خوش آب و هوای خرقه قرار گرفته است که می توان از آبشار، درختان و رودخانه گذرا از میان آن ها لذت برد.
دشت موک با تمدنی چند هزار ساله قدمتش به دوران پیش از اسلام باز می گردد. این منطقه تاریخی از گونه های گیاهی غنی و متنوعی برخوردار است و از این میان می توان به درخت بنه یا پسته کوهی و بادام وحشی اشاره کرد. در میان جنگل دشت موک روستایی با همین اسم قرار گرفته است و مردمان مهمان نواز و خانه های زیبایشان، محیط جنگل را بسیار دلنشین و مطبوع کرده اند. منطقه گردشگری دشت موک با شماره ثبت ۱۰۵۱۸ در ۲ آبان ماه سال ۱۳۸۲ به ثبت آثار ملی ایران رسید اما با وجود احداث کارخانه سیمان از سال ۱۳۷۸ چهره زیبای جنگل رفته رفته در حال از بین رفتن است و مورد بی مهری های بسیاری قرار می گیرد.