کد خبر: ۷۷۰۹۳۶
تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۳:۴۰ 11 August 2019

از میان یکصد و بیست و چهار هزار نفر! و از میان صاحبان شریعت و کتاب! ابراهیم چه داشت که دیگران نه؟ چه کرد که دیگران نه؟

او نه فرزندش را ! که شیطان را به قربانگاه برد و تمام ملکوت را به تماشای قربانی کردن شیطان به نظاره واداشت !


ابراهیم کار را تمام کرده بود پیش از آنکه تیغی کُند شود و گلویی نَبُــــــرَّد !

ابراهیم دل خدا را خریده بود! خدا حظّ می‌کرد که می‌دید بنده ای، چنان مخلَص چنان مطیع پروریده است....

اما ماجرا که تمام نمی شد ! بندگی را چنین حدی بس نمی‌بود ! خدا را چنین عبدی کافی نمی‌بود !

باید جایی کسی باشد که ابراهیم را صد چندان تکرار کند و بی تکرار باشد...

باید امامی، امام زاده، امام وار، کار امام را به سرانجام رساند...

امام صادق (ع) فرمودند: بزرگترین گناه انسان این است که عرفه را در عرفات باشد و از ذهنش بگذرد، خدا همه گناهانش را نبخشیده و شک کند به پاک شدن به رستگار شدن

و فَدَیناهُ بِذِبحِِ عَظیــم باید نازل شود ... تا شیطان را برای همیشه تاریخ به میدان حقارت و تسلیم کشاند و خون‌هایی پاک ریخته شود که از جوشش نایستاد و قوّتی برای گردش گردون باشد ! و کارزاری باشد که تصویرش تا ابد تازه بماند !

و حسین باید بهای آن باشد!

عرفه برای ما رنگ بویی دیگری دارد، ارباب ما بعد از همین دعا در همین صحرا بار می‌بندد به سمت خون، به سمت رستگاری و دلم می‌سوزد برای آن‌هایی که دعای عرفه ارباب ما را ندارند، چه کار می‌خواهند بکنند.

 

طاهره سعدی

منبع: تابناک
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار