به گزارش تابناک به نقل از ایسنا،سعید ذوالنوری به قدمت پنج تا شش هزار ساله ساز سنتی تنبور و پیشینه تولید این ساز در استان کرمانشاه اشاره کرد و گفت: متاسفانه عدم سواد کاری و اطلاعات صحیح در خصوص ساخت ساز تنبور مشکلاتی را در حوزه تولید این ساز تاریخی در استان کرمانشاه به عنوان قطب تولید تنبور در ایران بوجود آورده است.
ذوالنوری متذکرشد: در سال های اخیر شاهد بوده ایم کارگاه های بسیاری در زمینه تولید ساز تنبور در استان راه اندازی شده است. کارگاه هایی که دانشی نسبت به پیشینه این ساز ندارند و برخی از هنرمندان این کارگاه ها به تنهایی در طول ماه بیش از 100 ساز تولید می کنند.
وی اضافه کرد: هر کدام از این کارگاه ها تنبورهایی را براساس قالب، الگو و مدل دلخواه تولید می کنند و حتی خود را نیز صاحب سبک می دانند، درحالیکه تولید این ساز از دیرباز الگو و سبک خاص خود را داشته که باید رعایت شود.
این پیشکسوت سازنده تنبور که بیش از چهل سال است در این حوزه فعالیت می کند، افزود: روستای فش کنگاور یکی از مراکز تولید سازهای سنتی در کرمانشاه و در کشور است و کارگاه های بسیاری در این روستا فعال و هنرمندان صنعتگر آن به تولید انبوه سازهای سنتی اقدام می‌کنند، اما بخش اعظم آنچه که می سازند فاقد کیفیت است.
وی با اشاره به حجم بالای تولید ساز سنتی در این روستا، عنوان کرد: متاسفانه اکثر این کارگاه ها با هدف کسب سود بیشتر اقدام به تولید بالا اما بی‌کیفیت ساز تنبور و با قیمت بسیار پایین می کنند. قیمت یک ساز تنبور باکیفیت حدود سه میلیون تومان است، اما سازهایی که در این کارگاه ها تولید می شود حتی تا 50 هزارتومان نیز فروخته می شوند.
ذوالنوری با بیان اینکه برای تولید ساز تنبور باید از چوب درخت توت استفاده کرد، افزود: تولید انبوه سازهای تنبور بی‌کیفیت در این روستا باعث ازبین رفتن درختان تنومند توت بسیاری در منطقه شده، بگونه ای که اگر این روند ادامه پیدا کند تا 10 سال آینده دیگر درختان توت 100 ساله در استان نخواهیم داشت.
وی گفت: اگر هنرمندان فعال در عرصه ساخت تنبور در ماه فقط یک ساز باکیفیت تولید کنند و آن را با قیمت بالا را بفروشند، بهتر است تا اینکه 100 ساز بی کیفیت بشازند و با قیمت پایین بفروشند، زیرا در این صورت به محیط زیست و منابع طبیعی هم آسیب کمتری وارد می شود.
وی بر لزوم حفظ قداست و حرمت ساز تنبور هم تاکید کرد و گفت: برای حل این مشکلات نیازمند آموزش و مدیریت خوب در این حوزه هستیم که البته میراث فرهنگی استان در سالهای اخیر با اشراف به اهمیت ساخت تنبور براساس الگوی صحیح اقدام به برگزاری کلاس‌های آموزشی در این زمینه کرده، اما برگزاری این کلاس ها نیز به دلیل اینکه چندان کارشناسی نشده کارایی بالایی ندارد.
ذوالنوری در ادامه با انتقاد از عدم حمایت دولت از هنرمندان صنعتگر ساکن در شهرها، اظهارکرد: اخیرا دولت در طرحی حمایتی برای هنرمندان صنعتگر صنایع دستی استان که در روستاها زندگی می کنند تسهیلات با نرخ چهاردرصد در نظر گرفته است، درحالیکه هنرمندان ساکن در شهرها که بیشترین ارتباط گردشگران با آنها است از دریافت این تسهیلات محروم مانده اند.
وی افزود: اگر دولت می خواهد به هنرمندان صنایع دستی بها دهد، نباید آنها را به شهری و روستایی تقسیم کند و بین آنها تبعیض قائل شود، بلکه باید همه امتیازات و تسهیلات را بصورت یکنواخت برای همه هنرمندان صنایع دستی در نظر گیرد.
این هنرمند پیشکسوت صنایع دستی استان افزود: بالا بودن هزینه های تامین مواد اولیه، ابزار و تجهیزات و دیگر هزینه های جاری، اکثر صنعتگران را با چالش های جدی مالی مواجه کرده، لذا حمایت های دولتی می تواند در رونق فعالیت های آنها تاثیرگذار باشد.