تابناک رضوی: ارزشِ افزوده ای ندارند برخی ها که کاهنده ارزش ها هم هستند. سنگی از سر راه برنمی دارند که به بن بست سازی مسیر هم اهتمام دارند. تا کسی به انتقاد برخیزد فورا، پشت ولایت قرار گرفته و خود را آتش به اختیار می خوانند. غافل از این که آتش، به اختیار است نه بی اختیار! برای آتش به اختیار عمل کردن، شناخت لازم است. تشخیص لازم است، تعیین دقیق مختصات دشمن لازم است. هر کس که نمی تواند چنین ادعای بزرگی داشته باشد. در جنگ، دیدبان مختصات دقیق جبهه دشمن را احصا می کرد. به توپخانه می داد و آتشبارها را روی هدف هدایت می کرد بعد برای این که برای هر گلوله، مختصات تازه ندهد- که نیاز هم نبود- آتش به اختیار می داد. توپچی از راه نرسیده به اختیار آتش نمی گشود. این را نظامی ها بیش از همه می فهمند. تجربه کرده اند. خود به این رفتار، دشمن را کوبیده اند پس می دانند و خوب هم می دانند هرکسی نمی تواند کار خود را با این کلید واژه دقیق، توجیه کند. بد تر از این استفاده نا به جا، توجیه رفتار با شعار ولایت است. آنکه می زند هم می گوید ولایت و انقلاب، آنکه می خورد هم از همین کلید واژه ها استفاده می کند. چه خبر است در این میان؟ فکر می کنند مردم در شناخت دچار چالش اند که آنان می توانند اقدامات نسنجیده خود را "سنجه" ولایتمداری بخوانند؟ نه، از این خبر ها نیست. ولایتمداران، سنگرِ ولایت می شوند مثل آنان که سنگر نماز سید الشهدا شدند. اینان اما ولایت را سنگر خود کرده اند تا هر تیر و ترکشی هست به او بخورد و اینان، در امن و امان به کار هایی بپردازند که نا گفته بماند، بهتر است. در همین قصه تلخِ سیلی، پستی خواندم که گویا ضارب نوشته بود و اقدام خود را در دفاع از ولایت، تعریف کرده بود. حرف های استاندار را هم قبلا خواندیم که از همین جنس بود. حالا نمی دانم در این تنوع روایت ها در فضای رسانه ای، آن پستی که خواندم واقعا از ضارب بود یا نه اما از این دست تجربیات کم نداریم که طرفین دعوا، خود را به ولایت، وصل می کنند و اقدامات خود را، به حساب حضرتِ او می گذارند حال آنکه هیچ سنخیتی با مشرب و منش ایشان ندارد. واقعا اگر انقلابی و ولایتمدار هستیم باید اول رفتار خود را درست کنیم و با اقدامات سنجیده برای ولی و ولایت ارزش افزوده داشته باشیم نه این که به رفتار، آتش شویم در خرمنِ اعتبار ولایت و انقلاب.
غلامرضا بنی اسدی
